Rubén Novo
CASTELÁN.
Di dos vueltas a la manzana, me crucé con 200 personas y no pude ver un ser humano.
Charles Bukowski.
GALEGO.
Dei dúas voltas á mazá, cruceime con 200 persoas e non puiden ollar un ser humano.
Charles Bukowski.
CASTELÁN.
El mar no es más que un pozo de agua oscura,
los astros sólo son barro que brilla,
el amor, sueño, glándulas, locura,
la noche no es azul, es amarilla.
Los astros sólo son barro que brilla,
el mar no es más que un pozo de agua amarga,
la noche no es azul, es amarilla,
la noche no es profunda, es fría y larga.
El mar no es más que un pozo de agua amarga,
a pesar de los versos de los hombres,
el mar no es más que un pozo de agua oscura.
La noche no es profunda, es fría y larga;
a pesar de los versos de los hombres,
el amor, sueño, glándulas, locura.
Idea Vilariño.
GALEGO.
O mar non é máis que un pozo de auga escura,
os astros só son lama que brila,
o amor, sonho, glándulas, tolemia,
a noite non é azul, é marela.
Os astros só son lama que brilla,
o mar non é máis que un pozo de auga aceda,
a noite non é azul, é marela,
a noite non é fonda, é friaxe e longa.
O mar non é máis que un pozo de auga aceda,
a pesares dos versos dos homes,
o mar non é máis que un pozo de auga escura.
A noite non é fonda, é friaxe e longa;
a pesares dos versos dos homes,
o amor, sonho, glándulas, tolemia.
Idea Vilariño.
CASTELÁN.
Te bebo en cada vaso de agua
que sacia mi sed,
mis palabras son claras como niños pequeños
o espesas como semen empapando cortinas,
pero hoy tengo que inventar
un nuevo idioma
para conversar con tus tiernos maullidos eléctricos
y los gritos de euforia
de la gente que vive en tu cabeza.
Debes saber que a veces
soy como un entierro interminable,
siempre triste y azul
subiendo y bajando
por la misma calle.
Pero otras veces soy un río de risa
corriéndome por toda la ribera,
haciendo el amor a la mar,
una felicidad contagiosa,
un revólver de amor, nena,
y voy a disparar justo a tu corazón
¡bang, bang!
¿te di?
Quiero arrollarte, enrollarte y arrullarte,
montaña de aguardiente
y tarde rojiza.
Eres un buen momento para morirme.
Eres un buen momento para morirme (Fragmento) – Félix Francisco Casanova.
GALEGO.
Bébote en cada vaso de auga
que enche a minha sede,
as minhas verbas son claras coma nenos cativos
ou mestas coma seme enchoupando cortinhas,
mais hoxe tenho que inventar
unha nova idioma
pra parolar cos teus tenros mauleiros eléctricos
e os berros de euforia
da xente que vive na túa testa.
Obriga saber que ás veces
som coma un soterro interminábel,
sempre apesarado e azul
sobendo e baixando
pola mesma rúa.
mais outras veces som un río de risada
aburando por tódala ribeira,
facendo o amore á mar,
unha ledicia contaxiosa,
un revólver de amore, meniña,
e vou disparar xusto ao teu corazón
bang, bang!
deite?
Quero arroiarte, enrolarte e arrullarte,
montanha de augardente
e tarde avermellada.
É un bo momento pra morrerme.
É un bo momento para morrerme (anaco)
Félix Francisco Casanova.
CASTELÁN.
La noche en la ciudad es oscura, excepto por el brillo de los misiles;
silenciosa, excepto por el sonido del bombardeo; aterradora, excepto por la promesa tranquilizadora de la oración;
negra, excepto por la luz de los mártires.
Abu Heba Nada.
GALEGO.
A noite na cidade é escura,agás polo brilo dos misis;
silenciosa, agás polo som do bombardeo; aterrecedora, agás pola promisión aquietada da pregaria;
negra, excepto pola lus dos mártirs.
Abu Heba Nada.
TRADUCIÓN AO GALEGO CEIVE DA MAN DE RUBEM NOVO.