Rubén NovoGALEGO.
TRADUCIÓN AO GALEGO CEIVE DA MAN DO RUBEM NOVO.
Politoxicomano eu som INTERNACIONALISTA GALEGO.
E SOM DO BLOQUE INTERNACIONALISTA GALEGO.
O meu estimabel Nacionalista:
Despois da quentada rifa de onte no bar, gostaríame razoar contigo en canto a ren que me espetaches cando pedín o terceiro Johnnie Walker en vaso baixo con dúas pedras de xeo. Sostinhas, de máis sanhudo, que xa era hora de que deixase de ensumir guisqui; mais non polo meu maltreito fígado ou a túa cansa billeteira, senón porque [traduzo]:
“…un bo pau na roda da esmagadora Globalización é ren tamén noso e enraizado coma
o vinho…”
Ha, si? De acordo.
Composición-tema: O VINHO
Despois da quentada rifa de onte no bar, gostaríame razoar contigo en canto a ren que me espetaches cando pedín o terceiro Johnnie Walker en vaso baixo con dúas pedras de xeo. Sostinhas, de máis sanhudo, que xa era hora de que deixase de ensumir guisqui; mais non polo meu maltreito fígado ou a túa cansa billeteira, senón porque [traduzo]:
“…un bo pau na roda da esmagadora Globalización é ren tamén noso e enraizado coma
o vinho…”
Ha, si? De acordo.
Composición-tema: O VINHO
Pois tentase de cultura de manterse colonialista. Refírome aos Fenicios. Non a Roma. O vinho é tecnoloxía importada dende Gaza. Segundo confírmame a irrefutábel Wikipedia, ise líquido espiritoal -aínda que sexa servido nunha cunca-, NON foi orixinario da península. Logo, o que se di “de nós, de nós”,ENTEIRAMENTE NOSO…
“non é”.
Entón, en que ponto do intertroco teriamos que parar ou parar? Obrigaríanos a ser puros e voltar ao Paraíso Terreal coa súa desconhecida lingua adánica? Banharnos na cervexa quentinha coa Cleopatra? Ser machos de verdade coma cando a Orde Natural era no latín? Seica seguer o exemplo dos coherentes Amish?seguer mimetizándonos día a día, minuto a minuto, co competitivo e militarizado mundo anglosaxón? Ou afrouxar o esfínter e entregarnos ao robótico futuro Feito na China?
Sempre abráiame Fernando Alonso -o campión mundial da Fórmula 1- cando renxe as súas roldas de prensa, endexamais o fai en bable! (Por favor non te asanhases, ocorre que ás veces a retranca…, ás veces, serve.)
O meu estimabel Nacionalista, bebendo o derradeiro guisqui desta noite repergunto: Coma ser xenuíno sen acenderse co sonho da identidade; coma ser asisado sen ser un risíbel e previsíbel atinente?
Quero suponher que a tensión entre istes interrogativos clarexar as curvas do caminho. Do caminho que nos leva a Santo Antón. Venha meu, facer xuntos.
O meu estimabel Nacionalista, bebendo o derradeiro guisqui desta noite repergunto: Coma ser xenuíno sen acenderse co sonho da identidade; coma ser asisado sen ser un risíbel e previsíbel atinente?
Quero suponher que a tensión entre istes interrogativos clarexar as curvas do caminho. Do caminho que nos leva a Santo Antón. Venha meu, facer xuntos.
Apertas
J. L. D.
horas denantes das elecións
na Gallaecia
[invaoche unha foto en canto a o
que beben, masivamente,
os aborixes da Europa,
sobor todo os hiper enxebres]
na Gallaecia
[invaoche unha foto en canto a o
que beben, masivamente,
os aborixes da Europa,
sobor todo os hiper enxebres]
VERBAS DO RUBEM NOVO.
POLITOXICOMANO, TES UNHA MOREA DE DOMINIO DA ORTOGRAFÍA, GRAMATICA, REDACIÓN…
DA LINGUA CASTELÁN DO IMPERIO MAIS VOUNO TRADUCIR AO GALEGO CEIVE DO RUBEM NOVO, XA SABES, GALEGO ANÁRQUICO, PUNHETEIRO, O QUE ME PETA.
EMPUJE.NET NADO PRA EMPURRAR CONTRA A MASA PARVA, INSÍPIDA E SEN GOSTO. CALQUER QUEIXA PODES VIR O SÉCULO.
CANDO TE ACHEGUES XA PRIVEI O CUBATA E NON PENSO CONVIDARTE.
VERBAS DO NENO XESÚS.
DUCID, AS TÚAS VERBAS SEMPRE SOM UN SHOCK.
O MUNDO AS TEN QUE LER, DEVOURAR…
OPINIÓN EMPUJE DUCID, A MELLOR DAS OPINIÓNS.
Castelán – Arxentino.
POR JOSÉ LUIS DUCID “EL POLITOXICOMANO”
“YO NO SOY ARGENTINO, SOY ALCOHÓLICO” PALABRAS DE DUCID.
Mi estimado Nacionalista:
Después de la acalorada discusión de ayer en el bar, me gustaría razonar contigo acerca de algo que me espetaste cuando pedí el tercer Johnnie Walker en vaso bajo con dos piedras de hielo. Sostenías, demasiado colérico, que ya era hora de que dejase de consumir whisky; pero no por mi maltrecho hígado o tu fatigada billetera, sino porque [traduzco]:
“…un buen palo en la rueda de la aplastante Globalización es algo tan nuestro y enraizado como
el vino…”
¿Ah, sí? Vale.
Composición-tema: EL VINO
Pues se trata de cultura alimentaria colonialista. Me refiero a los Fenicios. No a Roma. El vino es tecnología importada desde Gaza. Según me confirma la irrefutable Wikipedia, ese líquido espiritual -aunque sea servido en cunca-, NO fue originario de la península. Luego, lo que se dice “de nós, de nós”, ABSOLUTAMENTE NUESTRO…
“non é”.
Entonces, ¿en que punto del intercambio tendríamos que parar o haber parado? ¿Deberíamos ser puros y regresar al Paraíso Terrenal con su desconocida lengua adánica? ¿Bañarnos en cerveza calentita con Cleopatra? ¿Ser machos de verdad como cuando el Orden Natural era en latín? ¿Acaso seguir el ejemplo de los coherentes Amish? ¿Continuar mimetizándonos día a día, minuto a minuto, con el competitivo y militarizado mundo anglosajón? ¿O relajar el esfínter y entregarnos al robótico futuro Made in China?
Siempre me sorprende Fernando Alonso -el campeón mundial de la Fórmula 1- cuando chirría sus ruedas de prensa, ¡nunca lo hace en bable! (Por favor no te enfades, ocurre que a veces la retranca…, a veces, sirve.)
Mi estimado Nacionalista, tomando el último whisky de esta noche repregunto: ¿Cómo ser auténtico sin fanatizarse con el sueño de la identidad; cómo ser sensato sin ser un cursi y previsible relativista?
Quiero suponer que la tensión entre estos interrogantes explican las curvas del camino. Del camino que nos lleva a San Antón. Venga meu, hagámoslo juntos.
Apertas
J. L. D.
horas antes de las elecciones
en Gallaecia
[te envío una foto acerca de
lo que beben, masivamente,
los aborígenes de Europa,
sobre todo los hiper enxebres]