Poesía galega#Mauricio Fernández Barreiro

ÁTOMO
Alén dos ollos Onde a carne se aferra.
Alén da materia que un percibe;Alén de ese lameiro de masa amorfa.
No vórtice dos sentidos.
Os ollos orfos dos anacos mais pequenos vense mergullados traspasados,lóstregos conexos.
Traspasan sen salvoconduto empapándonos compoñéndonos se adhiren a nos transformándonos.