-Ana Pontona-
Vámoslle botar unhas cuñas
a esta muller valerosa,
que vai ser a presidenta
como é da primavera a rosa.
É muller ben traballadora
brava en sen medo,
dona do todo noroeste
defendendo no galego.
É o resío das mañáns
o xenio do nordés,
non se lle apaga a vos
pola nosa Galiza en pé.
As cousas ben feitas
no pensar e humildade,
loitando pola igualdade
e tamén pola precariedade.
Aposta pola sanidade,
é o seu compromiso,
as máns tenas limpas
ofrecendo o seu sonriso.
Polas mulleres e homes
que facemos unha nación,
eu xa votei por ti,
bota por ti por mín ilusión.
Das estrelas vermellas
e da forza nos mares,
polos que creemos en ti
desta loita non pares.
Dos montes do Courel
a Guarda do noso Miño,
ata as terras da Mariña
Fisterra non acabas camiño.
Polos emigrados sen falla
fillos da nosa terra,
polo que levamos no peito
eiquí tes o povo que berra.
Ana Belén Pontón Mondelo
bota a quen serve a Castela,
no bo servir e na verdade
para nós e un gosto vela.
Moita sorte presidenta
Castelao taría orgulloso,
Curros, Rosalía e Pondal
e nas irmáns que cren no NOSO.