NOE, poema por Pepe Chas.

porque traspasoume teu mirar gacio

de urente pracer

na noite tordeante,

e ese tempo gafo que roérame

namentres o turdio vento

enxeaba os rescoldos das bágoas.

porque o bisbeo das formigas

enunciaba teu verdadeiro nome,

como a á dunha avespa

rozando meu pómulo

ou a presenza escintilante no fuscallo

da serodia illa da miña feezA.