LATIN GRAMMY 2023 por Frank Astro – unha achega de Pepe Doré.

“””Onte nuns premios supostamente musicais cheo de actuacións en playback mais supostamente ao vivo, que aínda así soaban mal polo televisor, premiaban a un actor (Antonio Banderas), pedían as súas interesantes opinións a un futbolista (Sergio Ramos) e presentaban persoas que non tenhen nada que ver coa música (Si, engado á ameba de Carlos Baute no previo). Nuns “galardóns” que inclúen “cousas” coma “Mellor canción cristiá en castelán”, puidemos escoitar tamén coma á única persoa dos premios que naceu preto de Roma (Laura Pausinni) dicíanlle pouco menos que a pesares de non ser latina, xa era unha máis en adopción. A “gala”, máis rancia que o xamón dunha momia exipcia e que lembraba un programa de Cabodano presentado por José Luís Moreno de hai catro décadas, ensinounos como se pode misturar nun premio á excelencia musical dunha carreira a mitos coma Carmen Linares ou Alex Acuña con Ana Torroja sen ruborizarse e deunos a oportunidade de ver ao compositor, produtor e xenio musical que revolucionou o mundo da música (Bizarrap) atuando “ao vivo playback” facendo espaventos diante dunha táboa de pasar o ferro que debía ter algún botón ou algo (igual dous), mentres movía a testa sen que se lle chimparan as lentes de sol nin a pucha (un portento)…aínda que nas entrevistas parecía un memo que non sabía falar e que non tinha nada que dicir, hei de reconhecer que moitas veces as persoas que falan pouco e pasan desapercibidas en público tenhen un gran mundo nos adentros cheo de creatividade, orixinalidade, visión musical… iste non é o caso…musicalmente é un memo mais con titula en grao superior e máster “Pablo Casado”. O intre máis emotivo da noite foi cando o actor homenaxeado (Banderas) nestes premios da imaxe, o dólar e de venderlles aos mozos unha lobectomía en forma de festa, emocionouse dicindo “Creo profundamente no poder da arte a tódolos niveis, da poesía, a literatura, o teatro, a cinema e a música pra a educación. A xente ten que pensar neses mozos que, entrando en profundidade neses mundos, conseguirán algo moi importante: non ser manipulados e ter personalidade pra dicidir sobor as súas vidas”. Dende “Os ricos tamén choran” non vira unha programación de tanto nivel. Unha marabilla, oia.”””‘