Non teño silencios
que guarden o tempo
tan só o momento
escribe este son.Percorren os astros
a noite dos medos,
a lúa no alto é alento
no cénit do inmenso.Foi no lar do vento
lene latexo, lamento,
anegado o sentimento
nos minutos que se van.No limiar do misterio
de non saber sabendo
que non se para o tempo
nin o vaivén do mar.