Formulario de acceso protexido por Login Lockdown

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

https://www.facebook.com/tito.barbeitofernandez/videos/996657037826284

Ultima tolemia do sabado. Poema de Allan Poe. Anabell Lee.

(Escrita Poesía Edgar Allan Poe)

Hai moitos moitos anos nun reino á beira do mare
Alí vivía unha moza o seu nome era Annabel Lee
E isa flor medrou sen pensar endexamáis
Iso en amar e ser amado, ser querida por min
Eramos só dous nenos mais tan grande era o noso amore
Que os anxos do ceo nos pillaron envexa
Pois non estaban tan ledos, nen sequera a metade
Coma todolo mundo sabe, nese reino á beira do mare
Entón, un vento partiu dunha escura nube aquila noite
Pra xear o corazón da fermosa Annabel Lee
Despois veu a súa nobre familia pra levala
Pra soterrala nunha sepultura nese reino á beira do mare
A lúa non brila sen achegarseme en soños
Tampouco brila unha estrela sen que vexa os seus ollos
E así paso a noite deitada con ela
A miña fermosa querida, a miña vida, a miña muller
O noso amore era máis forte que o amore dos maiores
Quen sabe máis coma dín as cousas da vida
Nen os anxos do ceo nen os demos do mare
Endexamáis separaran a miña Ialma da Ialma de Annabel Lee
A lúa non luce sen achegarme en soños
Tampouco brilla unha estrela sen que vexa os seus ollos
E así paso a noite deitada con ela
A miña fermosa querida, a miña vida, a miña muller
Nesa tumba á beira do mare
na súa tumba xunto ao mar ruxente
Hai moitos moitos anos nun reino á beira do mare
alí vivía unha moza que se chamaba Annabel Lee
E esa flor medrou sen pensar en nada máis
que en amar e ser amado, ser querido por min

(Tradución ceive ao galego por Rubém Novo)

ANNABEL LEE – EDGAR ALLAN POE

Annabel Lee

It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of Annabel Lee;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea,
But we loved with a love that was more than love—
I and my Annabel Lee—
With a love that the wingèd seraphs of Heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsmen came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.

The angels, not half so happy in Heaven,
Went envying her and me—
Yes!—that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we—
Of many far wiser than we—
And neither the angels in Heaven above
Nor the demons down under the sea
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee;

For the moon never beams, without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise, but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling—my darling—my life and my bride,
In her sepulchre there by the sea—
In her tomb by the sounding sea.

ANNABEL LEE – EDGAR ALLAN POE

Foi hai moitos, moitos anos
nun reino á beira do mare,
que viviu unha doncela á que quizais coñezas
polo nome de Annabel Lee;
ista señora viviu sen outros pensamentos
máis que amar e ser querido por min.

Era unha nena e eu era un neno,
neste reino á beira do mar,
pero amamos cun amor que era máis que calquera amor –
eu e a miña Annabel Lee-
Cun amor que os serafíns alados do ceo
Desexábanse a ela e a min

E ista foi a razón pola que, hai moito tempo,
neste reino á beira do mar,
un vento soprou dunha nube, xeado
a miña fermosa Annabel Lee;
de tal xeito que viñeron os seus parentes de alto berce
e quitárona de min,
pra silenciala, nunha tumba
Dentro deste reino á beira do mar

Os anxos, nin a metade de ledos no ceo
envexáronse dela e de min—
¡Si! esta foi a razón (coma todos os homes saben,
neste reino á beira do mar)
pola que o vento xurdiu daquela nube pola noite,
xeou e matou á miña Annabel Lee.

Mais o noso amore era moito máis forte que o amor
dos que eran máis vellos ca nós-
de moita máis sabedoría ca nós-
e non os anxos alá no ceo
nin os demos baixo o mar
endexamáis poden separar a miña Ialma da Ialma
da fermosa Annabel Lee;

Pois a lúa endexamáis brila, sen traerme soños
da fermosa Annabel Lee;
E as estrelas endexamáis sairán mais vexo o escintileo nos seus ollos
da fermosa Annabel Lee;
E así, durante a maruxía de noite, déitome ao carón
da miña querida – a miña adorada – a miña vida e a miña muller,
na súa tumba á beira do mar—
na súa tumba a carón do som do mare.

(Tradución ceive ao galego por Rubém Novo)

 

https://www.facebook.com/tito.barbeitofernandez/videos/1877339889124970 

Tolemia de ultima hora. ´La estatua del jardín botanico´
A estatua do xardín botánico
Un día máis sentareime eiquí
Na penumbra dun xardín tan estraño
Cae a noite e volvín a esquecer
Pra dicidirse
Agardando unha eclipse
Quedareime
Perseguindo un enigma
Ao ritmo das horas
Debuxando unha elipse
Quedareime
Entre o sol e o meu corazón
Pola lagoa colleume a ilusión
Escoitar a linguaxe das plantas
Por que aprendín a esperar sen motivo
Son metálico no xardín botánico
Co meu pensamento sigo o movemento
Dos peixes na auga
Un día máis sentareime eiquí
Na penumbra dun xardín tan estraño
Cae a noite e volvín a esquecer
Pra dicidirse
Agardando unha eclipse
Quedareime
Perseguindo un enigma
Ao ritmo das horas
Debuxando unha elipse
Quedareime
Entre o sol e o meu corazón
(Tradución ceive ao galego por Rubém Novo)

Tito Barbeito Fernandez

Facendo os meus pinitos co o tongue drum, un instrumento relaxante.

 

 

https://www.facebook.com/tito.barbeitofernandez/videos/420515185928635

Miña ultima tolemia. Impro en Blues adicado a Suso Rey esteas onde esteas.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ADHARA CAAMAÑO SESTAYO.

(A Cuncheira de Sofán)

FACEBOOK: https://www.facebook.com/adhara.caamanosestayo

 

https://www.facebook.com/100063527619821/videos/2956877484580372

Adhara & Ritman 

FACEBOOK: https://www.facebook.com/profile.php?id=100063527619821

Bate o Mar!!! Adhara and Ritman

❤️💙 Felís día 💙❤️
Aquí deixamos un dos temas que formará parte do noso terceiro proxecto🎉
“Bate o mar” xurdiu na corentena e formou parte dos nosos directos por seghunda vez en Negreira!
Aquí vos deixamos un anaco d’esa ghran noite!
❤️💙“Galicia somos nós, a xente e mais a fala…”
P.d : Grazas Jackie López Menéndez polo vídeo 🙌
(Verbas de Adhara & Ritman)
(Foto cabeceira por Jackie López Menéndez)