Formulario de acceso protexido por Login Lockdown

tania2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Perdoarme…

por confiar no invisible
por dar aos non agradecidos
por voiar en terra chá
por crer e pensar.

Perdoar? Perdoarme?
Máis ben comprender.
Hai cheiros que non son pra calquera ulideira
nin palabras que se poidan agasallar a un xordo
nin as miradas limpas viven en augas turbias.

E que decir do corazón…
O libre alimentado da verdade
non pode ser rozado por un penedo calcinado.

E logo está a única, a vida.
Sempre brindando polo amor a un mesmo
nun convite con indefinidos platos de pureza
e compartir o único cacho de pan
co lento arrecendo dunha gran alma.

Non tes que perdoar, nin a ti castigar.
Sinxelamente
non te arrrimes en vano
non limes a túa gran esencia.

#TaniaYáñezCastro#