Excuses for travelers (2000)
“La rosa es sin porqué”, dixo Angelus Silesius; séculos despois, Whistler declararía “Art happens”
DAMIEN JURADO
Where shall you take me? (2003)
Un dos xenerais das hordas do folk lo-fi dos 90, chegadas —coma non— de Seattle. Outro descendente directo de Nick Drake. Imprescindibel.
LEONARD COHEN
Live at Isle of Wight 1970
Tour of 1979
N.H.U. (1978)
Grupo crunhes de rock progresivo. O seu nome é un acrónimo de “Unha Horribel Noite” escrito ao revés. A idea foi tomada doutro grupo estadounidense chamado “It’s a beautiful day”( un día bonito). Neste tocan no seu primeiro disco Xulio Ferreiro, Xurxo Pérez, Xosé Ferreiro, Tino Grandío e Roberto Abal. Xoán Piñón foi un dos membros fundadores da banda.
Unha auténtica xoia e toda unha fazaña pra a época.
SONGS: OHIA
The Magnolia Electric Co. (2003)
Con iste disco, o xa desaparecido Jason Molina, deu fin ao proxecto Songs: Ohia pra comezar con Magnolia Electric Co. Creo que no se puido facer mellor. Cunha clara influencia do mellor Neil Young eléctrico, a súa voz quebradiza y melancólica revolvete as entranhas ao máis pintado. Unha reivindicación do poder da música en estado puro. Atemporalidade garantida.
PEPE CHAS: RECOMENDACIÓNS (1)
PEPE CHAS: RECOMENDACIÓNS (3)
http://empuje.net/wp-admin/post.php?post=37956&action=edit&classic-editor
PEPE CHAS: RECOMENDACIÓNS (5)