Formulario de acceso protexido por Login Lockdown

Nunca tapes os ollos cunha man
este volante sen freo e desinformado
pódeche cambiar
pero endexamáis paralizar.

Cartas de amor do meu puño e letra
dirixidas a única, a vida.
Non penses que me esfumei,
aínda que a sangue descanse
non abandonarei o fío de existir.

Cada pouco chégame correspondencia
esa que non se apalpa nin se ve
coa que almorza o meu corazón
e a diario segue a crer nel.

Foto: Juan Blanco

Tanto me ten o que digan de min,
pois eu só sei o que vivín.
A conciencia nada me ten que decir
e a min dame por rir e rir.

Chámanme o porvir
pois tantas veces non dou chegado
e xustamente permanezo alí.

Mañá?
Mañá ou será ou non.
Calquera cousa menos iso,
non agardo o para sempre nin moito menos o aínda.

As veces, tres son moito e pouco son tres.
Moito falar, pouco valer
ou tanto que aprender para despois saber.

Que máis me ten!
Que máis me dá!
Ou me doe ou me arrima a el.

Non hai un antes
nin menos un despois
nin o fin ten tempo
nin o rodar tropeza por parar.

Xirar e xirar como a vida mesma
nun globo da nada
ou do todo que é.

#TaniaYáñezCastro#

La imagen puede contener: una o varias personas, personas de pie, montaña, naturaleza y exterior

Son unha muller de pouco diñeiro
a cal ten unha única adicación.
Nacín pra vivir!
Máis non se presta esta única rolda.

Son minuciosa
un pouco atolada
tantas veces temorosa
algo romántica
e sobre todo leal a ti.

Non che pido que me agasalles tempo
pois ben sei que iso non é de rogar.
Senón quero recibir un gran de borralla por resposta
non che pregunto nin ata cando.

Temo o barullo de moitas palabras
fuxo do sermonizador
e o charlatán nin o poido aturar.

Quédome co que cavila
co que sente
con esa persoa sentida, sincera e cautelosa.
Temo que non se queira e se deixe admirar.

Din que o sinxelo non é visto polos ollos
que se agocha de toda tropa e máis,
se soubera que hai almas ceibas…
entendería que en terra chá tamén se pode nadar.

#TaniaYáñezCastro#

Luz de tantas cores
que alumía os que non usan os ollos
que cheira ben fronte os narices de tantos
e encandila os meus oídos.

Centellos de faíscas en coro
sumerxidos nesta pobre sociedade,
garabatos de gala para tantos transeúntes.

Que ben senta acougar, respirar e calar.
Que nada é como se di
pouco existe do que se ve
e do que se sinte…
quedarse co que apalpas nese intre
saboreando ata a derradeira sensación.

Sentarse encima dun penedo
co cú trillado pola súa natureza
pechar os ollos
abrir cada poro que vive en nós
e co cerebro en forma de sorriso
deixar o pescozo apousado nunha man amiga.

#TaniaYáñezCastro#

La imagen puede contener: planta y flor

Que fermoso!
O doce sabor dun sorriso
a cor dunha mirada sen cortinas
o silencio de dous corazóns unidos
e o quererse sen barreiras imaxinarias.

Valioso agasallo que nos dá a vida!

Coma un tesouro arroupado pola terra
regado gota a gota cando o orballo
e a man de todo transeúnte neste curto andar.

Que vai ser senón o amor!

A paixón polo que latexas
a persecución dos soños soñados
a loita inagotable ante as caídas.

Quererse.
Amarnos.

#TaniaYáñezCastro#

La imagen puede contener: cielo, montaña, crepúsculo, exterior y naturaleza

Un día calquera érgueste e sae o sol.
Nada agardas nin a ninguén intentas asombrar.
Inspiras e éncheste do alento máis fresco dun novo día.
Sen parar, comezas a sorrir…
Pois cada instante vivido invade o nacemento dos teus pensamentos e sen piedade espremes cada gota que dá luz a túa vida.
(Xa pasara o basureiro a recoller o lixo).
Esqueces tantas cousas, tantas obrigas e tantas motas de pó que soamente es capaz de amar.
Sénteste como unha alma brava, indomable, ceiba e máis libre que nunca.
Non o sabes, pero estás ahí. Na parada que te leva o teu momento, o que está por vir.

La imagen puede contener: 1 persona, primer plano

 Esquézome.

O fregado está valeiro
eu sigo imaxinando
soa.
Que máis ten!
O ruído é habitual
os pantasmas non me dan medo
e ti,
onde estás?

Descalza ante a nada
arroupada por todo
a maxía nutríndose do desexo,
esa fonte inagotable
que me guía onda ti.

#TaniaYáñezCastro#

La imagen puede contener: personas sentadas e interior