Formulario de acceso protexido por Login Lockdown

GALEGO.

O OURIZO.

O ourizo esperta ao remate no seu nino de follas secas,

e chegan a súa memoria tódalas verbas da súa língua,

Que, contando os verbos, son pouco máis ou menos vintesete.

 

Logo pensa: O inverno rematou,

son un ourizo, dúas aguias voan sobor mín;

Ra, Caracol, Araña, Miñoca, Insecto,

En qué anaco da montaña os agochades?

Aí ista o río, E o meu territorio, Teño fame.

 

E volta a pensar: E o meu territorio, teño fame,

Ra, Caracol, araña, Miñoca, Insecto,

En que anaco da montaña os agochades?

 

Porén, permanece quedo, coma unha folla seca máis,

porque ainda e mediodía, e unha antiga lei

prohibelle as aguias, o sol e os ceos azuis.

 

Máis anoitece, desaparecen as aguias, e o ourizo,

Ra, Caracol, Araña, Miñoca, Insecto,

Desbota o río e sube pola saia da montaña,

Tan seguro dos seus espigos coma puido estalo

Un guerreiro do seu escudo, na Esparta ou Corinto;

e de supeto atraviesa o límite, a ringleira

que separa a terra e a herba da nova estrada,

dun só paso entra no teu tempo e o meu;

E coma seu diccionario universal

non foi correxido nen aumentado

nistes derradeiros sete mil anos,

non recoñece as luzes do noso carro,

e nen sequera dase conta de que vai morrer.

 

EUSCARO / EUSKERA.

TRIKUARENA.

Esnatu da trikua habi hosto lehorrez egindakoan,

Eta dakizkien hitz guztiak ekartzen ditu gogora;

Gutxi gora behera, aditzak barne, hogeitazazpi hitz.

 

Eta gero pentsatsen du: Amaitu da negua,

Ni trikua naiz, Bi sapelaitz gora dabiltza hegaletan;

Marraskilo, Zizare, Zomorro, Armiarma, Igel,

Zein putzu edo zulotan izkutatzen zarete?

Hor dago erreka, Hau da nire erresuma, Goseak nago.

 

Eta berriro dio: Hau da nire erresuma, Goseak nago,

Marraskilo, Zizare, Zomorro, Armiarma, Igel,

Zein putzu edo zulotan izkutatzen zarete?

 

Ordea bertan gelditzen da bera ere hosto lehor balitz,

Artean ez baita eguerdia baino, lege zahar batek

Galerazi egiten baitizkio eguzkia, zerua eta sapelaitzak.

 

Baina gaua dator, joan dira sapelaitzak, eta trikuak,

Marraskilo, Zizare, Zomorro, Armiarma, Igel,

Erreka utzi eta mendiaren pendizari ekiten dio,

Bere arantzetan seguru nola egon baitzitekeen

Gerlari bat bere eskutuaz, Espartan edo Corinton;

 

Eta bapatean, zeharkatu egiten du

belardiaren eta kamio berriaren arteko muga,

Zure eta nire denboran sartzen da pauso bakar batez;

Eta nola bere hitztegi unibertsala ez den

Azkeneko zazpi mila urteotan berritu,

Ez ditu ezagutzen gure automobilaren argiak,

Ez da ohartzen bere heriotzaren hurbiltasunaz ere.

(BERNARDO ATXAGA, Poemas & híbridos)

Escrita de Bernardo Atxaga no libro:

EUSKAL PILOTA. Larrua Harriaren kontra.

A PELOTA VASCA. A pel contra a pedra.

(Foto Bernardo Atxaga cortesía de https://www.korner.eus/)

Rubém Novo: eu non penso que o Euscaro sexa unha língua que ten que estar nun museo (coma dixo Don Manuel Fraga Iribarne). Creo que a língua dos euskaldunes é un tesouro linguistico da humanidade e o Euscaro ten que ser declarada Patrimonio da humanidade.