Formulario de acceso protexido por Login Lockdown

soqui1 O berro de Munch.

“Paseaba por un sendeiro con dous amigos – o sol púxose – de súpeto o ceo tinguiuse de vermello sangue, detívenme e apoieime nun valo morto de cansazo – sangue e linguas de lume axexaban sobre o azul escuro do fiorde e da cidade – os meus amigos continuaron e eu quedei alí, tremendo de ansiedade, sentín un berro infinito que atravesaba a natureza”.
(Munch, 1892)
………………………………………………………..
Pero también la rosa del jardín donde vives
¡Siempre la rosa, siempre, norte y sur de nosotros!
Tranquila y concentrada como una estatua ciega,
ignorante de esfuerzos soterrados que causa.
Rosa pura que limpia de artificios y croquis
y nos abre las alas tenues de la sonrisa
(Mariposa clavada que medita su vuelo).
Rosa del equilibrio sin dolores buscados.
¡Siempre la rosa!
(Federico García Lorca)   

soqui2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rosa de Dalí (1958).